Dzisiejsza Liturgia Słowa podejmuje zagadnienie Miłości Boga i bliźniego.
Przypomina, że naszym jedynym Bogiem jest Pan. On ukochał nas bezgranicznie.
Na ten ogromny dar możemy odpowiedzieć miłością.
Przykazanie „Będziesz miłował Pana Boga swego” jest niezawodnym drogowskazem
i programem na całe życie.
To właśnie dzisiaj w pierwszym czytaniu z Księgi Powtórzonego Prawa (6,2-6) czytamy:
„Pan jest naszym Bogiem-Panem jedynym.
Będziesz miłował Pana Boga twojego z całego swego serca, z całej duszy swojej,
ze wszystkich swych sił”
Bóg jest Miłością. Miłością, która nam daje. Miłością, którą od nas przyjmuje.
To wielka Miłość Boga dała nam kapłanów, dla których wzorem jest Najwyższy Arcykapłan.
Słuchając słów z II czytania z Listu do Hebrajczyków (7,23-28) :
„Przeto i zbawić na wieki może całkowicie tych, którzy przez Niego zbliżają się do Boga, bo zawsze żyje, aby się wstawić za nami”
Takiego bowiem potrzeba nam było Arcykapłana:
„Świętego, niewinnego, nieskalanego, oddzielonego od grzeszników, wywyższonego ponad niebiosa, takiego który nie jest zobowiązany jak inni Arcykapłani do składania codziennej ofiary najpierw za swoje ofiary, a potem za grzechy ludu.”
To bowiem uczynił raz na zawsze ofiarując samego siebie.
Jezus dzisiaj w Ewangelii św. Marka (12,28b-34 )powtarza przekonanie Miłości Boga i łączy je z przekonaniem Miłości bliźniego.
„Będziesz miłował Pana Boga swego, całym swym sercem, całą swoją duszą, całym swym umysłem i całą swoją mocą”
„Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”
Wgłębiając się w teksty dzisiejszej Liturgii Słowa odkrywamy podstawową zasadę życia.
Miłość Boża i nasza miłość do Boga to najważniejsza ze wszystkich przykazań -przykazanie, które wzywa nas do miłowania Boga całym sobą. Nie może być innej odpowiedzi na miłość Boga, który kocha nas miłością najczystszą, bezwarunkową, który akceptuje każdego człowieka w jego aktualnej rzeczywistości w sposób nieskończony.
Naszą odpowiedzią może być tylko przyjęcie miłości Boga i odwzajemnienie jej.
Bernard Kasperski