Dzisiejsze czytanie z Księgi Nehemiasza przenosi nas do momentu, w którym lud izraelski, po powrocie z niewoli babilońskiej, gromadzi się, aby usłyszeć słowo Boże. Kapłan Ezdrasz, stojąc na podwyższeniu, odczytuje Prawo przed zgromadzeniem, które obejmowało zarówno mężczyzn, jak i kobiety oraz wszystkich zdolnych słuchać. To niezwykłe zgromadzenie ukazuje, jak ważne jest wspólne słuchanie Bożego słowa. Ludzie są gotowi poświęcić cały dzień, aby z uwagą wsłuchiwać się w Pismo.

Ezdrasz, otwierając księgę, nie tylko przedstawia tekst Prawa, ale także modli się i błogosławi Boga. Reakcja zgromadzonych jest wymowna – wstają, podnoszą ręce i odpowiadają „Amen!”. Taki akt adoracji i zgody na Boże słowo jest głęboko poruszający. Ludzie są zjednoczeni w uwielbieniu, a ich serca otwierają się na prawdę, którą przynosi Boże Prawo.

Jednakże, gdy usłyszeli słowa Prawa, zaczęli płakać. To naturalna reakcja na uświadomienie sobie grzechu, na to, jak daleko byli od Bożych zamierzeń. Wtedy Nehemiasz i Ezdrasz pocieszają lud, mówiąc: „Nie bądźcie smutni, gdyż radość w Panu jest waszą ostoją”. To zdanie przypomina nam, że Boże słowo nie jest jedynie zbiorem nakazów, ale także źródłem radości i nadziei. Przypomina nam, że nawet w momentach smutku i refleksji, radość z Pana może stać się naszą siłą.

Nehemiasz wzywa lud do radosnego świętowania, co pokazuje, że spotkanie z Bogiem i Jego słowem nie powinno prowadzić do przygnębienia, lecz do radości i wspólnoty. To zaproszenie do radosnego świętowania podkreśla, że prawdziwe spotkanie z Bogiem prowadzi do wewnętrznej przemiany i odnowy.

Dziś możemy się zastanowić, w jaki sposób my reagujemy na Boże słowo. Czy jesteśmy gotowi je słuchać? Czy otwieramy nasze serca na jego przesłanie? Warto pamiętać, że każdy z nas, jako członek Ciała Chrystusa, ma swoje miejsce w Kościele. Niezależnie od naszych zadań, każdy z nas przyczynia się do budowy wspólnoty wiary. Nie możemy zapominać, że w różnorodności naszych darów i charyzmatów kryje się siła jedności.

Podobnie jak lud w czasach Nehemiasza, my również jesteśmy zaproszeni do wspólnego słuchania i przeżywania Bożego słowa. Niech ta Eucharystia będzie dla nas czasem radości, odkrywania darów, które otrzymaliśmy, i umacniania naszej wspólnoty w Chrystusie.